Autoportret i autobiografia jako alegoria lustra
Prowadzenie: dr Roman Lewandowski
13 stycznia 2016, g. 17.00
Centrum Aktywności Twórczej/ ul. Zaruskiego 1a / Ustka
wstęp wolny
Zarówno autoportret jak i autobiografia stanowią niezwykle istotną płaszczyznę dla konstytuowania ludzkiej podmiotowości i związanej z nią tożsamości. Są one kulturową przestrzenią, w obrębie której człowiek – przemieszczając się pomiędzy fikcją a „prawdą” – kreuje swoją własną historię. Przedsięwzięcie autobiograficzne jednak jest nie tyle lustrzanym odbiciem autentycznych wydarzeń, ile odniesieniem do obowiązującej kultury i zawsze w zamyśle kierowane jest do widza (czytelnika), który – jak pisze Paul de Man – jest „istotą nieobecną, zmarłą lub niemą”. Autoportret z kolei jest rodzajem obrazu, który odzwierciedla jakąś wiedzę lub konfabulację wokół biografii oraz „psyche” autora, a jednocześnie może też odnosić się do kontekstu społecznego czy nawet politycznego (na przykład seksualnej, płciowej czy rasowej różnicy). Z drugiej strony – nie mniej znane są autoportrety, które faktycznie nie portretują „nikogo”, a raczej odwołują się do „niemożności” wszelkiej reprezentacji, krążą wokół kryzysu przedstawienia i dezawuują obowiązujące klisze ikoniczne.
