Blog

Podczas szkolenia prowadząca zamierza:

a) Przedstawić wizję kultury, jaka stoi za edukacją włączającą osoby zmagające się z dysfunkcjami o charakterze psychicznym oraz uzasadnić, dlaczego tego typu działania są ważne dla każdego uczestnika kultury.

b) Scharakteryzować grupy docelowe: osoby chorujące psychicznie, osoby ze zdiagnozowanymi zaburzeniami ze spektrum autyzmu, osoby z niepełnosprawnością intelektualną. Celem nie będzie jednak dostarczanie kryteriów do diagnozowania, ale zaproponowanie psychoanalitycznego sposobu rozumienia zjawisk mentalnych, które zakłada istnienie pewnego kontinuum i możliwości odwołania się do własnych przeżyć, w celu zrozumienia innej osoby.

c) Opowiedzieć o procesie edukacyjnym z perspektywy zjawisk na poziomie interpersonalnym i intrapsychicznym (Co dzieje się np. z zespołem instytucji, do której wkracza grupa dzieci chorujących psychicznie, jakie to uczucia i mechanizmy może uruchamiać w osobach pracujących w instytucji?). Jak będąc świadomym tych zjawisk przeciwdziałać zagrożeniom? W jaki sposób korzystać z własnych odczuć dla dobra procesu edukacyjnego?

d) Podać przykłady konkretnych projektów i scharakteryzować etapy ich realizacji. Wskazać na praktyczne zalecenie dotyczące realizacji projektów edukacyjnych dla w/w grup.

e) Opisać metodę pracy stworzoną przez prowadzącą na potrzeby takich działań. Zaproponować uczestnikom szkolenia stworzenie przykładowych scenariuszy zajęć w oparciu o przedstawioną metodę.

Proponowana perspektywa może wzbogacać spojrzenie na każdy proces edukacyjny, jednak w przypadku pracy z osobami wzbudzającymi więcej uczuć: fantazji, leków, uprzedzeń, może okazać się najbardziej pomocna.