Wojciech Ćwiertniewicz / Poza jakimkolwiek miejscem

WOJCIECH ĆWIERTNIEWICZ
Poza jakimkolwiek miejscem

Kurator / Roman Lewandowski

Wernisaż / online na naszym FB
15.04.2021 / 18.00

Wystawa
15.04 – 15.07. 2021
Galeria Kameralna w Słupsku / Partyzantów 31a

Galeria Kameralna

Twórczość malarska Wojciecha Ćwiertniewicza jest dzisiaj zdecydowanie rzadkim przykładem systematycznego, bo codziennego, sumowania tematów oraz form malarskich. Narzucony sobie przed laty reżim „ani dnia bez kreski” krakowski artysta przedsięwziął, jak się wydaje, nie tylko ze względu na samą ekonomię sztuki, ale – być może – był to również ukłon dla Apellesa, który rzekomo upodobał sobie portretowanie z jednej strony człowieka i jego naturalnego środowiska, zaś z drugiej – symbolicznych alegorii. W tym rozumieniu mamy tu kontynuację ulokowanego historycznie antycznego sporu pomiędzy mimetyczną symulacją a metaforą, co jest narracją, jak się wydaje, bliską także Wojciechowi Ćwiertniewiczowi, chociaż nie opowiada się on ani po stronie Zeuksisa ani po stronie Parrasjosa. Jak najbardziej konkretną tego egzemplifikacją są akty i cykle abstrakcyjnych obrazów krakowskiego malarza. Nie ma w tej postawie niczego niecodziennego, gdyż podobne przykłady możemy odnaleźć w samym sednie tak cenionego przez malarza dyskursu modernizmu. Dowodzą tego chociażby antropometryczne anioły „błękitnej epoki” Yves’a Kleina, które byłyby ikonograficzną wersją tradycji Zeuksisa, podczas gdy jego monochromatyczny cykl abstrakcji w opatentowanym przezeń kolorze IKB to już dykcja Parrasjosa…

Trudno nie zgodzić się z Anną Markowską, że podobna formalnie menażeria wynika z immanentnie tkwiącej w artyście potrzeby oraz „rozkoszy meandrowania”. I faktycznie, kiedy przyjrzeć się obrazom Ćwiertniewicza, powstającym na przestrzeni ostatnich dwudziestu lat, nie sposób nie dopatrzyć się w nich reperkusji żonglowania najróżnorodniejszymi konwencjami, które na pozór mogą wydawać się efektem konfuzji tematycznych skojarzeń i pozornie niewspółmiernych, często przypadkowych realności. W malowanych w ostatnich latach dziełach artysty rzuca się w oczy ich dynamiczny przepływ, co niekiedy może kojarzyć się z pstrą estetyką figur przemieszczających się w kalejdoskopie.

Prezentowane na najnowszej wystawie obrazy Wojciecha Ćwiertniewicza przedstawiają spektrum inwariantnych postaci niebieskich „chmurek” o fraktalnej konsystencji. Ich owalne i poniekąd organiczne formy z historycznego punktu widzenia mogą przypominać podobne strukturalne rozwiązania, jakie występują m.in. w obrębie pierwszej awangardy już u Joana Miro i Hansa Arpa, zaś z drugiej strony pojawiają się w bliskiej autorowi twórczości Jadwigi Maziarskiej i Marii Jaremy – artystek związanych z Krakowem i Tadeuszem Kantorem.

Praktyka malarska Ćwiertniewicza zasadza się – bez wątpienia – na dialogu z tak opowiedzianą historią sztuki i – generalnie – ideą referencji. Artysta kładzie ogromny nacisk na rewaloryzację estetycznej jakości, na wymogu dobrego rzemiosła i afirmacji powtórzenia obecnego w malarskim geście. Tym sposobem Ćwiertniewicz powtarza wszystkie aktywności i gesty modernistów, a jednocześnie konfiguruje się wobec tautologii, którymi przerzucają się wszyscy postmoderniści, począwszy od ulubionego przezeń Andy’ego Warhola, skończywszy na Davidzie Hockneyu. Takie najwyraźniej jest prawo fraktali w tej naszej post-błękitnej epoce… (Roman Lewandowski)

Wojciech Ćwiertniewicz, ur. 1955. Studiował malarstwo w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie w latach 1976 – 1981. Jest laureatem m. in. Nagrody Krytyki Artystycznej im. Cypriana K. Norwida, a ostatnio Nagrody „Exitu” za rok 2008. Jego prace są w kilku kolekcjach publicznych (m. in. Muzeum Śląskie w Katowicach, Muzeum Górnośląskie w Bytomiu, Muzeum Narodowe w Krakowie, Biblioteka Jagiellońska w Krakowie). Jest autorem 76 indywidualnych wystaw malarstwa. Brał udział w ponad 100. wystawach zbiorowych. Opublikował 7 tomików dziennika (m. in. Dziennik malarza, Kraków 2002). Mieszka i pracuje w Krakowie.

Ważniejsze wystawy indywidualne:

1986 Malarstwo, Galeria Promocyjna, Warszawa
1990 Nowe obrazy, Starmach Gallery, Kraków
1992 Malarstwo, Starmach Gallery, Kraków
2000 Obrazy nie ostatnie, Otwarta Pracownia, Kraków
2003 Dziennik 1999, Biblioteka Główna ASP, Kraków
2004 Informel, Galeria Olympia, Kraków
2006 Projekcje, Otwarta Pracownia, Kraków
2008 Mężczyźni, Galeria aTak, Warszawa
2009 Życie po życiu, Galeria Kameralna BGSW, Słupsk
2011 Ceci n’est pas un paysage, Skład Solny, Kraków
2011 męskie/żeńskie, Galeria Miejska, Wrocław
2012 Świętości, Galeria Malarstwa ASP, Kraków
2012 Serendipity, Galeria Centrum (d. Sektor 1), Katowice
2014 człowiek lub kamień albo drzewo, CAT, Ustka
2014 Katalepsja czasu, Konduktorownia, Częstochowa
2015 trochę dla zabawy, trochę po to, żeby nie umrzeć, Skład Solny, Kraków
2017 obrazy są tylko obrazami (…), Zamek Sielecki / Galeria Extravagance, Sosnowiec
2019 obrazy o niczym, wszystkie jednakowe, Galeria Floriańska 22, Kraków
2020 Zanim i jeszcze nie, Skład Solny, Kraków
2021 Poza jakimkolwiek miejscem, Galeria Kameralna BGSW, Słupsk