Spotkanie artystyczne /
Między naturą a kulturą

16 – 22.04.2018
Centrum Aktywności Twórczej w Ustce / ul. Gen. Zaruskiego 1a / Ustka

Organizatorka spotkania:
Joanna Imielska

Artyści biorący udział w spotkaniu:
Milan Cieslar (Czechy)
Joanna Imielska (Polska)
Magdalena Kleszyńska (Polska)
Dasa Lasotova (Czechy)
Sonia Rammer (Polska)
Aleksandra Simińska (Polska)

Spotkanie odbywa się w ramach tematu badawczego „Jednostkowe mikroświaty wobec globalizacji, ze szczególnym uwzględnieniem relacji: człowiek – natura – kultura” (kierownik tematu: Joanna Imielska).

W ramach tego projektu zrealizowane zostały 4 międzynarodowe wystawy:
– „Mikrokosmos 1“ – w 2013 roku w Galerii MBWA i Galerii W Ratuszu w Lesznie;
– „Mikrokosmos 2“ – w 2015 roku w Galerii in Atrium w Suhl w Niemczech;
– „Mikrokosmos 3“ – w 2016 roku w Slezskoostravskiej Galerii w Ostrawie w Czechach;
– „Dwa horyzonty“ – w 2017 roku w Museum Schloss Herzberg am Harz w Niemczech;
oraz jedno międzynarodowe spotkanie artystyczne w Herzbergu w Niemczech.

Każda z wystaw była inną odsłoną, zmieniało się miejsce, które w bardzo znaczący sposób wpływało na kształt prezentacji, zmieniał się skład artystów, czas przynosił nowe pomysły, ale idea wystawy nadal pozostawała niezmienna.

Rafał Boettner-Łubowski („Sztuka, natura, kultura, człowiek“, 2017):

„Związki natury i kultury, wbrew wszelkim pozorom – nie są oczywiste i jednoznaczne. Z jednej strony twierdzi się, że kultura i natura, to opozycyjne dziedziny, a kultura staje się swoistym „ujarzmieniem” natury i jej destrukcyjnych, pierwotnych mocy. A jednak antagonistyczne pojmowanie natury i kultury nie może stawać się stanowiskiem dominującym w tego typu rozważaniach. Wielowiekowa tradycja mimetyczna zakładała przecież, że jednym z istotnych obowiązków artysty jest naśladownictwo natury i rzeczywistości. Ale i w tym, wydawałoby się stanowczym i nieco dogmatycznym, przekonaniu pojawiały się również pewne ciekawe niejasności. Imitatio – nie było bowiem pojmowane tylko i wyłącznie jako naśladowanie przejawów natury, ale również doskonałych wzorców samej sztuki, a wiec wytworów kultury właśnie. Poza tym, jak twierdził sam Pontormo: sztuka zmieniła naturę, co sugeruje, że przejawy tej drugiej można również postrzegać i interpretować poprzez pryzmat osiągnięć artystycznych człowieka. Naśladowanie natury jako reprodukowanie jej reprezentacji w dziełach malarskich, rzeźbiarskich, rysunkowych bądź graficznych – zostało jednak podane w wątpliwość, zarówno przez wielu twórców ubiegłowiecznych awangard, jak i przez niektórych artystów ponowoczesnych. W XX wieku poszukiwano wielu niekonwencjonalnych sposobów powiązania natury i sztuki, najczęściej jednak w kontekście odrzucenia strategii typowo iluzjonistycznych. I dzisiaj uważa się bowiem, że refleksja na temat natury jest istotnym tematem poszukiwań twórczych. Tematyka ekologiczna, postrzeganie człowieka jako części natury, czy też akcentowanie rozmaitych związków z jej rozmaicie pojmowanymi obszarami – może być interesujące dla wielu współczesnych twórców. Poza tym wszystkim jednak, pamiętać należy o tym, że tradycja mimetyczna sztuki nigdy tak naprawdę nie umarła bezpowrotnie. Wielu artystów nadal uważa, że inspiracje naturą mogą stanowić impuls zasadniczo wzbogacający ich twórczość i to nie tylko poprzez realizację typowo iluzjonistycznych zabiegów tradycyjnego obrazowania. A jednak kultura, jej „rytuały”, rozmaite koncepcje filozoficzne, czy też różnorodne inne jej osiągnięcia wpisane w szeroko rozumiane reprezentacje jej dziedzictwa – są obecnie tak samo fascynujące jak szeroko pojmowana dziedzina natury. Można dziś zadawać sobie pytanie, czy sztuka oparta na cytacie i powtórzeniu, szczególnie motywów i stylistyk, które przytaczane są z twórczości innych autorów, a więc z utworów przynależnych do sfery kultury – nie są przykładami naszego dystansu wobec natury i afirmacji tego, co wobec natury i świata przyrody jest tak naprawdę w znacznym stopniu odległe?

(…)

Problematyka omawianego projektu sugerować może wiele przemyśleń na temat potencjalnych związków natury i kultury. W wielu przypadkach związki takie mogą być nieuchwytne przy powierzchownym oglądzie danego artystycznego zjawiska i objawiają swoją niekonwencjonalną obecność dopiero po bardziej wnikliwym zagłębieniu się w istotę danych wypowiedzi twórczych. Warto pamiętać także o tym, jak ważne wydają się dziś sytuacje „zapośredniczonych” kulturowo odniesień do świata natury oraz postawy artystyczne, w których sfera natury wydaje się wyraźnie „pomijana” jako dominujący obszar twórczych inspiracji. Najczęściej jednak związki natury i kultury są obecne w wielu poszukiwaniach współczesnych twórców, tyle tylko, że niekonieczne funkcjonować one muszą w tradycyjnej postaci i ujęciu. Na zakończenie można by jednak zasugerować, że nie warto chyba tworzyć dogmatycznych typologii rodzajów artystycznych związków kultury i natury w poszukiwaniach działających dziś artystów, bowiem zawsze pojawić się może w ich twórczości „coś”, co podważy skonstruowane przez nas, sztuczne teoretyczne wyjaśnienia i schematy. I w tym chyba tkwi też ogromna nadzieja na przyszłość: okazuje się bowiem, że sztuka, wbrew wszelkim pozorom, może nas ciągle jeszcze zaskakiwać swoimi potencjalnymi odkryciami i redefinicjami własnej istoty.“

Spotkanie w Bałtyckiej Galerii Sztuki Współczesnej w Ustce będzie miało charakter seminarium artystycznego, jego celem jest:

– prezentacja prac powstałych w obrębie tematu „Człowiek – natura – kultura“;
– opracowanie międzynarodowej publikacji podsumowującej temat badawczy;
– pogłębienie współpracy z ośrodkami uniwersyteckim takimi jak: Uniwersytet Artystyczny w Poznaniu, Uniwersytet Ostrawski w Ostrawie w Czechach, Uniwersytet Technologiczno-Przyrodniczy w Bydgoszczy;
– organizacja kolejnych wystaw (krajowych i zagranicznych), które będą popularyzowały temat i pokazywały jak bardzo jest inspirujący i wielopłaszczyznowy;
– własna praca artystyczna.

Milan Cieslar (Czechy)

Urodzony 27.4.1969 w Karviné (Czechy). Studia: 1987-1992 Filozofická fakulta Ostravské univerzity v Ostravě, 2000-2010 studia doktoranckie na Pedagogické fakultě Prešovské univerzity v Prešově.
Pracuje na Wydziale Wychowania Plastycznego Fakultetu Pedagocznego Uniwersytetu Ostrawskiego w Ostrawie. Zajmuje się automatycznym malarstwem. Pracuje z kontrolowanym przypadkiem, a przewodnim motywem jest “krajobraz wyobrażony”. Wystawia od 1990 roku. Brał udział w licznych wystawach zbiorowych w kraju i za granicą. Prace w zbiorach prywatnych w Czechach, Słowacji, Niemczech, Austrii i Polsce.

Joanna Imielska (Polska)

Joanna Imielska urodziła się w 1962 r. w Bydgoszczy. W latach 1983-88 studiowała w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu (obecnie Uniwersytet Artystyczny). Dyplom z wyróżnieniem uzyskała w pracowni rysunku profesor Izabelli Gustowskiej. Od 1989 roku pracuje na poznańskim Uniwersytecie Artystycznym, od 2013 roku na stanowisku profesora zwyczajnego. Od 1994 roku prowadzi pracownię rysunku na Wydziale Edukacji Artystycznej i Kuratorstwa. W latach 2002 – 2008 była Prodziekanem, a w latach 2008-2016 Dziekanem Wydziału Edukacji Artystycznej Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu. W latach 1990-91 i 1997 była stypendystką Ministra Kultury i Sztuki, oraz Ministra Kultury w 2005 roku. Zajmuje się rysunkiem i malarstwem. Swoje prace prezentowała na wielu wystawach indywidualnych i zbiorowych w Polsce i za granicą.
www.joannaimielska.com

Magdalena Kleszyńska (Polska)

Ur. w 1985r. W latach 2005-2013 studiowała na Wydziale Edukacji Artystycznej oraz na Wydziale Malarstwa Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu. W 2017 – doktorat na Wydziale Rzeźby i Działań Przestrzennych (UAP). Obecnie pracuje w macierzystej uczelni jako asystentka w II Pracowni Malarstwa – Wydział Edukacji Artystycznej i Kuratorstwa. Zajmuje się tkaniną i rysunkiem. Brała udział w wystawach krajowych i zagranicznych, m.in. Słowacja, Czechy, Węgry, Chiny, Niemcy, Portugalia, Rosja, Włochy, Ukraina, Łotwa. Laureatka nagród i wyróżnień, m.in. w 2013 – III Triennale Tkaniny Artystycznej 2012- 2013 Without borders, Nagroda Polskiego Instytutu w Bratysławie; 2014 – 10. International Biennial SymposiumConference and Exhibition on Textile Art”Scythia”, Kherson, Ukraina – Brązowy medal oraz 16. Międzynarodowa Wystawa Miniatury Tkackiej, Textile over Gold, Galeria SVÚ, Bratysława, Słowacja – Nagroda Jury; 2017 – The 27th International Exhibition of Contemporary Textile Art, Como, Italy – Honorable mention oraz International exhibition of mini-textiles, Saint Petersburg, Russia – honorable mention. www.magdalenakleszynska.pl

Dasa Lasotova (Czechy)

Dáša Lasotová, ur. w 1951 r., żyje i pracuje w Republice Czeskiej w miejscowości Vřesina koło Bílovce. W latach 1991-2012 pracowała na Wydziale Wychowania Plastycznego Fakultetu Pedagocznego Uniwersytetu Ostrawskiego w Ostrawie. Zajmowała się pośrednictwem artystycznym, przede wszystkim ze sfery konceptualizmu. Zajmuje się również działaniami kuratorskimi. Od końca lat siedemdziesiąt XX wieku jej pracę mają konceptualny charakter.

Sonia Rammer (Polska)

Urodzona 18.07.1976 r. Dyplom na Wydziale Edukacji Artystycznej (2001), Wydziale Malarstwa, Grafiki i Rzeźby (zakres: malarstwo i rysunek, 2002) oraz na Uniwersytecie Adama Mickiewicza, Wydziale Nauk Społecznych (psychologia, 2010).

Artystka, psycholożka, zawodowo związana z Uniwersytetem Artystycznym w Poznaniu (Wydział Edukacji Artystycznej). Zajmuje się sztuką oraz teorią ze szczególnym uwzględnieniem psychologicznych aspektów twórczości. Brała udział w wystawach zbiorowych, indywidualnych oraz konferencjach. Autorka i współautorka tekstów traktujących o fenomenie twórczości z perspektywy psychoanalitycznej. W 2013 roku uzyskała tytuł doktora w dziedzinie Sztuki Plastyczne w dyscyplinie artystycznej Sztuki Piękne.

Aleksandra Simińska (Polska)

Ur. w 1962 r. Studia na Wydziale Sztuk Pięknych UMK w Toruniu. Dyplom uzyskała w pracowni malarstwa prof. Janusza Karczmarskiego w 1988 roku. W latach 1989-1993 pracowała na Wydziale Sztuk Pięknych UMK w Toruniu, a następnie prowadziła pracownię malarstwa na UWM w Olsztynie. Od 2006 roku pracuje na UTP w Bydgoszczy na Wydziale Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska, prowadzi pracownię malarstwa i rysunku na kierunku Architektura Wnętrz. W 2011 roku otrzymała nominację na profesora sztuk plastycznych. Jest autorką cykli malarskich między innymi „Pejzaż podwójny“, „Rozmowy z innymi malarzami“, „Wyspy“, „Wnętrza z pudłem“, „Bachantki“, „Aleppo“. Zajmuje się malarstwem, rysunkiem i fotografią. Mieszka i tworzy w Bydgoszczy.

Fanpage: Aleksandra Simińska painting
instagram: aleksandra_siminska