You are currently viewing MAN-MACHINE / wystawa zbiorowa / Galeria Kameralna, Baszta Czarownic, CAT

MAN-MACHINE

Yui Akiyama
Agata Borowa
Dorota Borowa
Iza Bryzek
Magdalena Domalewska
Paweł Dunal
Mikołaj Dziekański
Michał Frydrych
Dorota Kozieradzka
Jarosław Modzelewski
Igor Przybylski
Agnieszka Rogóz
Aleksander Ryszka
Paweł Stręk
Michał Szuszkiewicz
Iwona Teodorczuk-Możdżyńska

Kuratorzy: Igor Przybylski i Roman Lewandowski

 

W związku z tragiczną śmiercią śp. Pawła Adamowicza Prezydenta Miasta Gdańska oraz ogłoszeniem przez Wojewodę Pomorskiego żałoby dla województwa pomorskiego informujemy, że performance Doroty Kozieradzkiej zaplanowany na 16.01.2019 oraz wernisaże wystawy zbiorowej MAN-MACHINE w dniu 17.01.2019 nie odbędą się.

Wernisaż
17.01.2019 / g. 17.00
Baszta Czarownic / al. F. Nullo 8 / Słupsk

17.30
Galeria Kameralna / ul. Partyzantów 31 a / Słupsk

18.30
Centrum Aktywności Twórczej w Ustce / ul. Zaruskiego 1a

 

Wystawa
18.01 – 27.03.2019

Centrum Aktywności Twórczej w Ustce / ul. Zaruskiego 1a
Galeria Kameralna / ul. Partyzantów 31 a / Słupsk
Baszta Czarownic / al. F. Nullo 8 / Słupsk

Płyta zespołu Kraftwerk (z niem. elektrownia) zatytułowana „Man-Machine” została wydana w 1978 roku. Tytułowy „Man-Machine” w 1982 roku dotarł do pierwszego miejsca angielskiej listy przebojów. W 2012 roku muzyczne widowisko Kraftwerku zagościło w Museum of Modern Art, w 2013 roku wystąpili w Tate Modern w Londynie. Ta minimalistyczna, zdehumanizowana muzyka połączyła pokolenia twórców elektro, techno, industrialu czy new romantic i nadal inspiruje nowe pokolenia słuchaczy. W czasach posthumanizmu i postinternetu tytułowy „Man-Machine” nie wydaje się niczym nadzwyczajnym. Równoległe funkcjonowanie w świecie realnym i wirtualnym to już nasza codzienność. Transhumanizm, postulujący wykorzystanie nauki i techniki do przekształcenia ludzi w istoty wyższe (tzw. postczłowieka), stał się dzisiaj faktem. Co więcej – trwa i nabiera tempa postępujący proces antropomorfizacji maszyn. Z drugiej strony posthumaniści dążą do nowego sposobu wykorzystania ludzkiego ciała. Katherine Hayles w książce „How we became Posthuman” pisze o ciele ludzkim, jako pierwotnej protezie, którą możemy dowolnie rozbudowywać. Zacierają się granice między robotem i cyborgiem. Transhumanistyczny postczłowiek w założeniu ma stać się człowiekiem następnej generacji dzięki technologii i genetyce. Tytułowa relacja „Człowiek-Maszyna” jest pretekstem do stworzenia obrazów, obiektów, rzeźb, wideo czy instalacji audio, które złożą się na całość projektu.
(Igor Przybylski)

Dorota Kozieradzka, w ramach wystawy, w projekcie „Artysta jako narzędzie”, wykona łyżwiarską sekwencję choreograficzną opracowaną dla niej przez dr nauk o kulturze fizycznej Agnieszką Dąbrowską. Powstanie wielkoformatowy rysunek na lodzie. W łyżwiarstwie figurowym, każdy element ma swoją nazwę i odpowiadający mu rysunek mający formę wektorów. Prawidłowa i dobrze skoordynowana praca ramion, głowy i nóg przynosi zaplanowany efekt, natomiast błędy odzwierciedlają się w rysunku poprzez jego deformację lub przerywają jego ciągłość upadkiem łyżwiarza. Finalna forma dzieła będzie nacechowana przez wykonawcę, nieprzewidywalny czynnik ludzki, błąd, emocję. (Przez analogię zjawisko to można obserwować w sztukach wizualnych). Projekt artystyczny przeniesie się w przestrzeń sportu i rekreacji, na taflę publicznego lodowiska. Publiczność obejrzy przejazd choreograficzny i wykonany na jego podstawie rysunek, następnie zostanie zaproszona na taflę lodowiska, aby móc z bliska przyjrzeć się ulotnemu dziełu sztuki. Dzieło Doroty Kozieradzkiej na krótką chwilę zmaterializuje się, tam gdzie najmniej się tego spodziewamy. Projekt ma zwrócić uwagę widza na analogie między różnymi dyscyplinami sztuki i nauki. Skierowany jest zarówno do wyrobionych odbiorców sztuki, jak i ludzi ze środowiska sportowego, którzy nie przywykli do tego typu działań w przynależnej im przestrzeni.

Współpraca:

Patronat Honorowy:

logo

logo

Dodaj komentarz