You are currently viewing Kristina Inčiūraitė / Fragment jako przysłowie / projekt w ramach rezydencji artystycznej

Kristina Inčiūraitė / Fragment jako przysłowie / projekt w ramach rezydencji artystycznej

Kristina Inčiūraitė
Fragment jako przysłowie
projekt zrealizowany w ramach rezydencji artystycznej

W czwartek 6 lipca 2017 r. o godz. 18.00 
obędzie się muzyczny performance z projekcją filmu eksperymentalnego
we współpracy ze „Studiem Wokalu” działającym w  Domu Kultury w Ustce.
Centrum Aktywyności Twórczej w Ustce, ul. Zaruskiego 1a, Mała sala, I piętro
wstęp wolny

Projekcja: 
Audio  performance: Kino Delfin w Ustce / ul. Marynarki Polskiej 82 (przed ostatnim seansem filmowym)
7 – 14.07.2017 
Performance:
Centrum Aktywności Twórczej w Ustce, ul. Zaruskiego 1a (zewnętrzna ściana budynku CAT)
07 – 14.07.2017 / godz. 21.30 – 22.00

„Fragment jako przysłowie” / Muzyczny performans oraz film eksperymentalny autorstwa Kristiny Inčiūraitė we współpracy ze „Studiem Wokalu” z Domu Kultury w Ustce:
Natalia Andrzejczak
 Ewelina Bogucka 
Dominika Chilońska 
Katarzyna Marciniak
Julia Starczewska
Hanna Wdowiarek
Koordynator muzyczny: Wioletta Kaszuba

Kristina Inčiūraitė stworzy intymny performance muzyczny we współpracy z solistami z Ustki pt.: The Fragment as a Proverb (fragment jako przysłowie). Duży spektakl został niedawno realizowany w różnych instytucjach kulturalnych na Litwie przy udziale dwóch sławnych litewskich chórów. Agnès Jaoui, autorka scenariusza do filmu Alaina Resnais’go pt. Znamy tę piosenkę (On Connait les Chansons, 1997) powiedziała, że wykorzystując w filmie fragmenty popularnych piosenek traktowała je jak przysłowia. Scenarzystka twierdzi, że banały, jakie odnajdujemy w piosenkach z jednej strony przedstawiają zarys naszych uczuć, lecz z drugiej zubożają je. Projekt Kristiny ma na celu odwrócenie sytuacji, jaka zachodzi we współczesnym sterowanym rynkiem świecie, w którym technologie audiowizualne oferują nam różne „algorytmy” przyjemności i satysfakcji (jak w przypadku muzyki pop).
W performance różne fragmenty muzyki są wykonywane przez indywidualnych solistów: każdy z nich dokonuje przypadkowego wyboru słuchacza, któremu nuci popularną melodię do ucha, podczas gdy reszta publiczności czeka na swoją kolej w intymnym doświadczeniu projektu. W tym przypadku uproszczona melodia piosenki, będąca przejawem „zubożałego” doświadczenia, prawdopodobnie zamienia się w doświadczenie „wzbogacone”, pożądane przez indywidualnego słuchacza.
Melodia, jako część naszej pamięci, skłania nas do zadawania pytań o zachowania społeczne: Co łączy ze sobą słuchających i słuchaczy? Czy doświadczamy podobnych wrażeń i emocji?

W sali wystawowej zostanie wyświetlony eksperymentalny film Kristiny Inčiūraitė pt. <strong>Lepiej wymienić wszystkie guziki</strong> (2015, czas trwania: 32 min.), ukazujący życie w latach 70-tych oraz codzienną rutynę kobiet. Uczestników performansu muzycznego Fragment jako przysłowie zaproszono do wzbogacenia ścieżki dźwiękowej własnymi głosami. Wykonana przez nich pod koniec filmu krótka partia solowa wzbogaca warstwę emocjonalną filmu.</div>

Kristina Inčiūraitė mieszka i tworzy w Wilnie</strong>. Zajmuje się sztuką współczesną w zakresie wideo, wideo instalacji, filmu eksperymentalnego, performance, fotografii i projektów dźwiękowych. Jej prace były wystawiane w różnych instytucjach artystycznych, m.in.: Narodowym Muzeum Sztuki Ukrainy w Kijowie, Centrum Kultury Oi Futuro w Rio de Janeiro, Kalmar konstmuseum w Szecji, Centrum Sztuki Współczesnej „Łaźnia” w Gdańsku, ar/ge kunst Galerie Museum w Bolzano, Muzeum Sztuki „Kumu” w Tallinnie, Muzeum Sztuki w Łodzi, Műcsarnok w Budapeszcie, NGBK w Berlinie, Casino Luxembourg – Forum d’art contemporain w Luksemburgu, Pori Art Museum w Finlandii itd. Brała udział w rezydencjach artystycznych w Austrii, Finlandii, Islandii, Norwegii, Rumunii, Szwecji i Chinach.
Więcej informacji na stronie: http://www.inciuraite.lt”>www.inciuraite.lt

Dodaj komentarz