You are currently viewing Konrad Juściński / Miejsce bezpieczne – utopia przemijania / Rezydencja artystyczna  / Badania przeszłości

Konrad Juściński / Miejsce bezpieczne – utopia przemijania / Rezydencja artystyczna  / Badania przeszłości

Bałtycka Galeria Sztuki Współczesnej
Centrum Aktywności Twórczej w Ustce
/ ul. Zaruskiego 1a

Konrad Juściński
Badania przeszłości
1.07 – 31.08.2021
Tytuł projektu /
Miejsce bezpieczne – utopia przemijania

Kuratorka
Weronika Teplicka

Działania w przestrzeni Ustki
i warsztaty z publicznością

2 – 20.08. 2021

wernisaż

Mała Galeria
w Centrum Aktywności Twórczej w Ustce
wstęp wolny

24.08.2021 / 17.00

wystawa

25 – 29.08.2021

Celem planowanego projektu będzie analiza pojęcia “miejsca bezpiecznego” w kontekście utopii. Moje działania mieszczą się w obszarze rzeźb / instalacji połączonych z realizacjami performance oraz wideo. Ważnym elementem mojej rezydencji będą warsztaty z publicznością, podczas których zaistnieje możliwość przeprowadzenia wspólnych eksperymentów dotyczących pracy z obiektem, ciałem i z tym, co oferuje potencjał miejsca. W mojej pracy twórczej interesuje mnie pojęcie praprzestrzeni jako substancji istniejącej przed człowiekiem, przestrzeni pojmowanej i ukazywanej stopniowo poprzez zamieszkiwanie i „udeptywane” ziemi, na której przebywamy. Proces poszukiwania i eksperymentowania w sztuce, wiążę z działaniem nazwanym „zauważonym przypadkiem”. Przypadek i jego prowokowanie jest dla mnie ważnym aspektem twórczości pojawiającym się z zewnątrz i nadającym działaniu wymiar konieczny. W sztuce interesuje mnie to, czego nie znam, mając na myśli wymianę wzajemnych iluzji czy też bezpośredni kontakt ze światem reprezentowanym każdorazowo inaczej. W działaniach artystycznych poszukuję pewnej symultaniczności dopełnienia i braku nadających obserwowanemu zjawisku charakter kontemplacyjny. (Konrad Juściński)

Konrad Juściński tworzy obiekty, działania performatywne, uruchamia elementy z pogranicza różnych dyscyplin wywołując doznania wzrokowe, słuchowe i dotykowe. Znajdując określone miejsce, konstruuje w jego obrębie abstrakcyjne, minimalistyczne formy związane z jego życiem, przeszłością i pochodzeniem. Koncepcję każdej z realizacji czyści ze zbędnych ozdobników, a artefakty pozostawia na granicy rozpadu, jakby w zawieszeniu. Nie opisuje problemu, nie zadaje pytań, wskazuje swój punk widzenia i do niego odpowiednio konstruuje pewne zależności i znaczenia. Budując napięcia pomiędzy przeciwieństwami zbliża się do granicy między istnieniem dzieła sztuki, a jego brakiem, dąży do pokazania w jak najbardziej transparentnej formie najwięcej możliwości interpretacji.

Podczas rezydencji artystycznej „Badania przeszłości” w Centrum Aktywności Twórczej w Ustce artysta swoje praktyki twórcze przeniósł w czasowe trwanie, traktując przestrzeń zastanej miejscowości jak kartkę papieru, gotową do bycia zapełnioną szkicami i koncepcjami, wymazywaną i ponownie zapełnianą. Pokazując przestrzeń w nowym, abstrakcyjnym kontekście zamierzał ukazać jej uniwersalizm. Artysta dążył do tworzenia ponadczasowych komunikatów, możliwych do odczytania zawsze i wszędzie, jednocześnie pozwalając na mnogość znaczeń i interpretacji. Pewne działania mogłyby się wydarzyć w dowolnym miejscu na świecie, ale jednocześnie tylko w tym przez artystę wskazanym. Ustka jest takim samym miejscem, jak każde inne, a tylko pewien splot wydarzeń i okoliczności sprawił, że historia potoczyła się akurat w tym, konkretnym kierunku.

Juściński pojawiając się w Ustce rozpoczął tworzenie pewnych ulotnych sytuacji odnoszących się do miejsca i jego specyfiki, dwutorowej historii miasta i jego tożsamości. Nawiązywał do krajobrazu i sposobów jego rysunkowego zapisu, do pionów i poziomów rządzących regułami istnienia. Usiłował odnaleźć rozumiane metaforyczne miejsce bezpieczne, oddzielone, ale jednocześnie wspólne. Korzystając z naturalnych materiałów jak ziemia, drewno i rośliny łączył je z instalacjami dźwiękowymi współdziałającymi i reagującymi na zjawiska w naturze.

Artysta staje się elementem swoich prac. Podobnie jak do zagęszczenia materii, poszukuje odpowiednich środków do wyrażenia pustki. Intencjonalnie wybiera brak komentarza jako najbardziej doniosły głos w sprawie, pozostaje obserwatorem interakcji między widzem, a dziełem. Jego sztuka tylko pozornie nie ma charakteru politycznego, mówiąc o relacjach płaszczyzny do przestrzeni mówi o uniwersum. Jego prace o charakterze efemerycznym podobnie jak działania typu performans zmieniają się lub przestają istnieć pozostawiając zapis w formie fotografii i filmów. /Weronika Teplicka/

Konrad Juściński

zajmuje się twórczością w obszarze działań z przestrzenią, obiektem i performance. W 2014 roku obronił doktorat na Wydziale Rzeźby i Działań Przestrzennych Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu, gdzie studiował, a wcześniej, w 2002 roku, otrzymał dyplom na Wydziale Architektury Wnętrz i Wzornictwa. Aktualnie jest zatrudniony na stanowisku profesora w uczelni WSUS w Poznaniu. Prowadzi Pracownię Rzeźby w Instytucie Sztuk Pięknych Uniwersytetu Zielonogórskiego.

Partnerem programu jest Fundacja PZU

Patronat honorowy

Burmistrz Miasta Ustka 
Jacek Maniszewski

Dodaj komentarz