Ryszard Tokarczyk
|
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
Teoria symptomów powstała 24 lata temu. Po szeregu eksperymentach i realizacjach została wstępnie sformułowana. Rozwijana jest bez przerwy i ma przed sobą jeszcze jakiś ważny czas. Jej pożywką jest obserwacja rzeczywistości, kontemplacja, eksperyment, testowanie i wykonanie o zróżnicowanym stopniu trwałości.
Pierwsze symptomy osobowości były odnoszeniem notacji mojej osobowości do realnych przestrzeni, miejsc i środowisk.
Następne symptomy natury były odnoszeniem cytatów wybranych miejsc i środowisk do innych miejsc i środowisk nie zawsze planowanych i realnych. Ich konfrontacja, relacja, przenikanie dało początek łańcuchowi zjawisk o dużej sile poznawczej, emocjonalnej i prowokacji twórczej.
Trudno wyznaczyć w tym potoku zdarzeń początek następnego ważnego cyklu: "Sugestie dla przestrzeni", który rozwinął się w sugestie: dla przestrzeni standardowych, miejsc osobistych, miejsc publicznych i historycznych, środowisk zurbanizowanych, krajobrazowych i innych.
Dalszym rozwinięciem tego łańcucha stał się cykl: "Stany bycia", który podjął zagadnienia psychologiczne, filozoficzne, egzystencjalne. Realizowany jest w przestrzeniach kameralnych i intymnych jak też otwartych, społecznych.
Powstanie w 2002 roku pierwszych "Widm" (andaluzyjskich, atlantyckich, bałtyckich) czyniło wrażenie ostatecznego zamknięcia teorii symptomów, a nie jak się potem okazało jej rozwinięcia w innym kierunku. Jej wpływ odczuwam ciągle jako przemożny, żywy, zmienny, zaskakujący. Odkrywam to w ważnych związkach prac z różnego czasu, dla przykładu: "Symptom XIX ABC" (1984r.) z Symptomem natury "Pracownia" (1989r.), z obiektem Stany bycia - "Żywioły" (1994r.), z instalacją "Prognoza dla miejsca" (2000r.), z Sugestią egipską X" (2002r.), z "Widmem judejskim II" (2005r.), z obiektem "Tajemny nakaz istnienia" (2007r.). Jest w tych pracach stopniowanie narastającej sugestii dla powstawania bardziej rozwiniętych dopełnień obrazów wyobrażonych. Ponadto łączy je szczególna zdolność samokreacji. Tworzenie wewnętrznych rozstrzygnięć w wielu pracach nie zakończyła decyzja wykonawcza autora. Będą one dalej wyrażały siebie samodzielnie i ciągle inaczej, czasem zaskakująco, może odkrywczo, tak jak je los będzie obdarzał kontekstem otoczenia, atmosferą, czasem i światłem.
W tym pokazie przedstawiam Państwu zdarzenie malarskie z udziałem obiektów i instalacji, których udział jest premierowy. Są to z cyklu: Symptomy - "Symptom początku", "Symptom związku", "Symptom trwania", "Symptom pochodzenia", "Symptom centrum", "Symptom mocy miejsca", "Symptomy wieloprzestrzeni progresywnej", "Światło nordyckie", "Objaw przejrzysty".
Z cyklu: "Stany bycia" biorą udział obiekty: "Lot jerozolimski", "Tajemny nakaz istnienia", "Sięgam wyżej" i "Konstelacja z człowiekiem".
Tak jak prace rozpoczynają nikomu nie znaną drogę samokreacji, tak ja póki mogę, będę im towarzyszył.
Ryszard Tokarczyk
Ryszard Tokarczyk urodził się 4 stycznia 1941 roku w Tłumaczu. Studia ukończył w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie dyplomem z malarstwa, w 1970 r.
Uprawia malarstwo, grafikę, sugestie dla przestrzeni w różnych miejscach i środowiskach. Realizuje teorię symptomów w szeregu obiektach i instalacjach. Rozwija długie cykle dokumentacji sugestii krajobrazowych w różnych miejscach świata (Sugestie: katalońskie, paryskie, włoskie, egipskie). Wykonuje obrazy - widma w wielu egzotycznych środowiskach (Widma: andaluzyjskie, atlantyckie, tureckie, bałtyckie, nordyckie, lapońskie, lofockie, londyńskie, judejskie, galilejskie, sycylijskie, kalabryjskie, podolskie, wołyńskie).
Przygotował do wydania książkę pt.: "Ekrany rzeczywistości", która zawiera osobiste doświadczenia artystyczne, refleksje i poglądy.
Jest profesorem malarstwa i rysunku, realizuje autorskie programy malarstwa dla studentów grafiki i architektury.
Dotychczas brał udział w około 170 wystawach regionalnych, ogólnopolskich, międzynarodowych i prezentacjach sztuki polskiej zagranicą.
Obecna wystawa w Bałtyckiej Galerii Sztuki Współczesnej w Słupsku jest trzydziestą pierwszą wystawą indywidualną.