wernisaż: 3 lipca 2011, godz. 18:00 - Galeria Kameralna, Słupsk, ul. Partyzantów 31a
Wystawa czynna do 28.08.2011.
Galeria Kameralna, Baszta Czarownic
Kuratorzy wystawy: Ola Kujawska, Tomio Matsuda
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
Słupska wystawa grupy A 21 International Art Exhibition Osaka dzięki zaprezentowaniu różnorodności postaw i mediów daje możliwość przekrojowego spojrzenia na sztukę współczesnej Japonii. W projekcie uczestniczy 13 artystów.
A 21 International Art Exhibition to grupa japońskich artystów skupionych w Osace (drugim po Tokio najważniejszym ośrodku kulturalnym w Japonii) i rejonie Kansai. Twórcą i kuratorem grupy jest Tomio Matsuda.
W Japonii łączenie się artystów w grupy jest naturalną formą aktywności twórczej - w przeciwieństwie do Polski czy Europy Zachodniej, gdzie z przyczyn kulturowych uwaga skupiona zwykle jest na jednostce. Od swojego powstania w 2001 roku grupa A 21 International Art Exhibition wpisała się znacząco w życie artystyczne Japonii, wystawiając nie tylko w rodzimym kraju, ale również w krajach Zachodu, jak Niemcy, Polska, Francja czy Wielka Brytania, oraz w krajach Wschodu, jak Chiny, Korea Południowa i Japonia. Do grupy A 21 International Art Exhibition należy obecnie przeszło 100 artystów pracujących w różnych mediach. Dzięki tej różnorodności możemy poznać całe spektrum estetyki współczesnej sztuki japońskiej - począwszy do prac o oszczędnej ekspresji, (jakiej oczekujemy myśląc o Japonii) poprzez szkło artystyczne, rzeźbę, na instalacji skończywszy.
Wielu spośród japońskich artystów praktykuje buddyzm zen, co często przekłada się na ich twórczość. Stąd też sztuka ta nie posiłkuje się - jak w Europie - analizą i interpretacją otaczającego świata oraz naszych emocji. Artyści japońscy unikają "nazywania" rzeczy, co więcej, zgodnie z duchem zen, przed przystąpieniem do twórczej aktywności starają się oni niczym nie absorbować i "oczyścić" umysł. Dlatego powiada się, że gdy tworzymy, cały wszechświat jest obecny na szczycie naszego ołówka (pędzla czy jakiegokolwiek narzędzia). Umysł jest wolny od koncepcji, wewnętrznego dialogu, wzorców oraz nazw - jest czysty i nieograniczony. Można wręcz powiedzieć, że sam jest TWORZENIEM. Artyści nie potrzebują zatem intelektualnej analizy swojej twórczości. Za to częstym tematem ich rozmów jest technika i forma wykonanych prac. Przeważnie są to techniki własne, pochłaniające tygodnie systematycznej, wręcz medytacyjnej pracy. Zdarza się często, że artyści sami wykonują papier, który później wykorzystują w swych pracach. Z drugiej strony - mające dziś miejsce we współczesnej Japonii zetknięcie się odmiennych tradycji w kulturze i obyczajach owocuje mariażem nowych jakości.
O artystach grupy A21 International Art Exhibition i ich twórczości.
![]() |
Tomio Matsuda |
Jest artystą i założycielem grupy A21 International Art Exhibition. Jego obecne obrazy są silnie naznaczone filozofią buddyzmu zen.
Mnisi buddyjscy przebywają w przestrzeni, którą cechuje maksymalna prostota i są w niej wyłącznie niezbędne przedmioty w ściśle określonych miejscach.
Tomio Matsuda utrwala tę ideę w swoich obrazach. Malując pogrąża się w medytacji. Zapomina o sobie, o czasie, o narzędziu pracy. Dąży do stanu oświecenia zen poprzez ruchy pędzla.
Sam mówi: Jakże przyjemnie jest żyć tak jak żyje przyroda. Stąd prowadzi droga spokoju duchowego.
Obrazy Tomio Matsudy cechuje cisza i skupienie zen.
Jednocześnie poprzez mnogość warstw (każdy obraz ma ich powyżej dziesięciu) i miraż wyszukanych kolorów powstaje estetyczne piękno. Obrazy posiadają w sobie całą gamę emocji - od spokoju do ogromnej ekspresji. Patrzenie na obrazy Tomia Matsudy staje się również czynnością medytacyjną.
Ważniejsze daty:
1943 Urodził się w prefekturze Wakayama
1962 Zaprzyjaźnił się z członkami Stowarzyszenia Sztuki Wolnej Jiyu bijutsu kyókai
1967 Przeprowadził się do Tokio
1971 Wrócił do Osaki. Na jego twórczość wpłynęła grupa Gutai (Konkret)
1994 Wystawa indywidualna w świątyni buddyjskiej Nanzen ji w Kioto - przełom w twórczości - inspiracja filozofią Zen.
2001 Tworzy grupę A-21 International Art Exhibition, która wystawia z powodzeniem w Azji i w Europie.
2004-2011 Współkurator wystaw grupy A21 International Art Exhibition w Berlinie, Poznaniu oraz francuskim Bourges i Rennes.
2008 Założył autorską Galerię NIKA
Brał udział w przeszło 40 wystawach indywidualnych m.in. w 1991r. Galerii "Casablanca" w Nowym Jorku, 1994r. w świątyni buddyjskiej Nanzen ji w Kioto, 1995r. w Galerii Bunkamura, Shibuya w Tokio, 2000r. w The Gallery in Cork St.w Londynie, w Galerii Uehonmachi w Osace oraz w wystawach grupowych m.in. w 1986 i 1988r. Francusko-japońska wystawa grupowa w Tokyo Metropolitan Art Museum oraz w Grand Palais w Paryżu, 2008-2010 w 7. berlińskich galeriach (wystawy te współorganizował).
Cyklicznie też uczestniczy i współorganizuje międzynarodowe wystawy w CASO (Contemporary Art Space Osaka) w Osace.
![]() |
Akemi Shuno |
Ukończyła Uniwersytet Nauki i Sztuki KANSAI.
wystawia w Osace, Tokio, Kioto, Nowym Jorku, Berlinie, we Francji i w Polsce.
Zajmuje się rzeźbą. Po wielu latach pracy w drewnie, obecnie pracuje w metalu. Akemi Shuno tworzy zarówno małe rzeźby jak i ogromne projekty wypełniające przestrzeń publiczną w Osace i Kioto. Akemi chętnie pracuje sama, mimo iż obróbka metalu wymaga dużej siły fizycznej.
Artystka w rzeźbach przedstawia naturę i analizuje formę. Innym środkiem ekspresji jest geometria. Akemi Shuno bawi się formą, skalą. Jest świetnym obserwatorem i w swoich realizacjach mruga okiem do odbiorcy. Dzięki czemu jej prace zyskują lekkość nie tracąc przy tym istotnej wymowy.
![]() |
Keiko Koizumi |
Keiko Koizumi tworzy nowe oryginalne miejsce poprzez prace z gliny. Jej obrazy to przede wszystkim dwa kolory- biel i czerń. Ten prosty monotonny świat doskonale oddaje uczucia pani Koizumi. W jej pracach bardzo ważna jest faktura, którą uzyskuje poprzez prcę z glina, która tworzy reliefowe płaszczyzny z intrygującą grą światła i cienia. Tym samym mimo użycia tylko dwóch kolorów, Keiko Koizumi uzyskuje całą paletę szarości i różnej intensywności kolorów.
Praca nad obrazem musi zostać zakończona w ciągu kilku godzin, zanim glina zacznie wysychać.
Inspiracją jest natura, choć Keiko Koizumi również chętnie sięga po geometrię.
Wystawia w krajach azjatyckich i europejskich.
Jest laureatką nagród:
Asia City- nagroda Galerii BAN,
Prefektury Yamaguchi oraz Salonu Sztuk Japonii.
![]() |
Itsuki Kabasawa |
Urodziła się w Osace w Japonii.
Ukończyła Uniwersytet Sztuki MUSASHINO w Tokio, na wydziale sztuki i designu.
W trakcie studiów uzyskała pełną biegłość w Nanga oraz kaligrafii i technice sumi-e.
Nanga to szkoła chińskiego malarstwa, które stało się popularne w Japonii w okresie Muromachi (1336r-1573r) i Momoyama (1568-1603r).
Sumi-e to technika zapoczątkowana przez mistrza Zen Ikkyu (1394-1481).
Jest członkiem honorowym Stowarzyszenia Artystycznego Alba Gatta
Członkiem stowarzyszenia ASAI w Finlandii oraz Salonu Le we Francji.
![]() |
Aishu Gen |
Studiowała malarstwo w ITO Tsuguro, a później pod okiem japońskiego artysty Motonaga Sadamasa.
Aishu Gen jest urzeczona monochromatyzmem, czernią i bielą oraz geometrią. Jej przedmiotem analizy jest kompozycja i prostota. Bezwzględnie usuwa formy nieistotne. Jej prace, jak sama mówi wyrażają chłodną, dedukcyjną abstrakcję.
![]() |
Nao Moritsu |
Jest kobietą renesansu. Maluje, podróżuje, gra na Ehru (chińskie skrzypce), uczy angielskiego.
Przez 30 lat wykładała j. angielski w szkole średniej w Osace.
Inspiracje znajduje w podróżach. Nao Moritsu jest ciekawa człowieka i obcych kultur. Jej obrazy to abstrakcje z fragmentami liter lub wzorów odległych epok bądź innych kultur.
To analiza przyrody, człowieka i czasu.
Wystawia w Japonii, Chinach i w Europie.
![]() |
Masako Matsumura |
Maluje czarnym tuszem starajac sie wyrazic japonska estetyke. Maluje zawsze wtedy gdy czuje inspiracje.
![]() |
Akiko Morita |
Szkłem artystycznym zaczęła się zajmować w 1985r. W 1992r. dostała swoją pierwszą nagrodę na wystawie szkła artystycznego. Od tego czasu jest laureatką wielu nagród na różnych festiwalach i wystawach.
Akiko Morita znalazła własną technikę pracy ze szkłem. Ma swój indywidualny sposób barwienia szkła oraz nakładania na siebie kolejnych warstw. Wielką inspiracją dla Akiko Mority jest natura. W kilkuwarstwowym szkle misternie rzeźbiąc, grawerując i szlifując wydobywa przepiękne kolory i kształty drzew, liści, kwiatów.
![]() |
Eiko Negishi |
Jest absolwentką Uniwersytetu Sztuki MUSASHINO w Tokio.
Jej rzeźby i instalacje mają formy organiczne i są zainspirowane naturą i jej zjawiskami. Jednak artystka nie ogranicza się tylko do interpretacji natury. Eiko Negishi kreuje swój własny świat, do którego zaprasza odbiorcę. Jej prace maja na tyle intymny charakter, że odbiorca ma wrażenie przekraczania granicy i poruszania się w innym świecie - w świecie artystki, w świecie między snem a jawą.
Eiko Negishi wykorzystuje w swoich pracach papier, nici jedwabne, bawełnę i metal.
Jej rzeźby i instalacje są zrobione misternie niczym koronki. Artystka nakłada na siebie delikatne warstwy materii by po tygodniach pracy uzyskać stabilne acz ażurowe formy.
Jej instalacje to współdziałanie różnych czynników w przestrzeni i czasie, które tworzą nieznany dotąd wymiar.
Wystawia w Belgii, Polsce, Niemczech, Francji, Włoszech i w Japonii.
![]() |
Nobuko Ueda |
Zajmuje się rzeźbą, instalacją i grafiką.
Jej praca from a seed leaf została poświęcona ofiarom trzęsienia ziemi w Chinach w 2008r., w którym zginęło blisko 10 tysięcy osób.
Prasa codzienna podawała przez wiele dni nowe informacje dotyczące tragedii. Gazety zwłaszcza codzienne, niezależnie od zawartych w nich informacji szybko tracą ważność i stają się makulaturą. Nonbuko Ueda zatrzymała ten proces wykorzystując fragmenty o trzęsieniu ziemi z prasy codziennej w swojej pracy. Tymi informacjami wykleiła 10 tablic. Praca ta działa podwójnie. Abstrakcyjny dla nas alfabet japoński tworzy estetycznie interesujące tło i równocześnie niesie olbrzymi ciężar ludzkiej tragedii.
Na tych tablicach namalowała drzewo. W tym kontekście drzewo symbolizuje siłę odradzania się, odbudowy a nowe liście odzwierciedlają nadzieję.
Inne prace Nobuko Uedy mają również motywy liści, odnowy. Są to rzeźby z kamienia, metalu. Także jej prace graficzne nacechowane są tematami egzystencjalnymi.
Nobuko Ueda jest członkiem Kyoto Art Council.
Wystawia w Japonii i Europie.
![]() |
Yumiko Okazaki |
![]() |
Masako Fukuoka |
![]() |
Isao Komatsu |
Urodził się w Osace.
Studiował malarstwo w pracowni Kakuichi Ichikawa.
Jest członkiem Sousaikai oraz Artystycznego Stowarzyszenia Neyagawa a także członkiem Stowarzyszenia Twórców Japonii.
O swojej twórczosci mówi:
Pragnę wyrazić świat tajemnicy, spokój i ciszę we wszechświecie.
![]() |
Mitsuko Chapa Miyagawa |