Jacek Jagielski
|
Wernisaż: 16 stycznia 2009, godz. 17:00.
Wystawa będzie czynna do 11.02.2009.
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
Jacek Jagielski w latach 1978 - 84 studiował w PWSSP w Poznaniu. Uzyskał dyplom w zakresie rzeźby i rysunku. W 1984 roku był stypendystą Ministra Kultury i Sztuki. Obecnie, piastując funkcję prorektora ASP w Poznaniu, pracuje w macierzystej Uczelni na stanowisku profesora zwyczajnego, prowadząc Pracownię Rzeźby na Wydziale Rzeźby i Działań Przestrzennych.
Swoje prace prezentował na licznych wystawach indywidualnych i zbiorowych, w kraju i za granicą. Jacek Jagielski zajmuje się rzeźbą, rysunkiem, tworzy realizacje przestrzenne o konstrukcji klarownej, w wyznaczonym sobie wymiarze artystycznym. Realizowane prace - zdominowane przez wielorakie związki człowieka, postrzegane w kategoriach personalnego czasu i pamięci, zawierające znamiona wewnętrznej wrażliwości autora - skłaniają do indywidualnej refleksji.
Tworzywem i materią są występujące w nich elementy naturalne - takie jak kamień, czy ptasie pióro - obok zastosowanych, tradycyjnych surowców rzeźbiarskich, tj. drewno, brąz, ceramika. Często w jego pracach zawarty jest element ruchu, współtworzący nie tylko sferę wizualną ale odnoszący się do napięcia i emocji chwili - wyraża specyfikę upływu, trwania oraz przemijania. Za tym wszystkim w pracach Jagielskiego kryje się człowiek z jego problemami, oczekiwaniami, marzeniami, rozterkami i intymnym wnętrzem. Prace wielokrotnie odnoszą się do miejsca, w które je wpisuje i z którym współtworzą integralną całość. Obszary, które artysta prezentuje i których "dotyka" są jego - indywidualne i własne - lecz przez kreowane obiekty mogą docierać do każdego z nas. Jego dorobek cechuje różnorodność form i zróżnicowanie skali - od drobnych, niewielkich utworów, po duże założenia przestrzenne - jednakże wszystkie one niosą zamierzone przez niego przesłanie, zawsze czytelne, o dużej sile wewnętrznej ekspresji.
Aleksandra Sobiecka