Paweł Chawinski - ur. w 1955 r. W Krakowie. Studiował malarstwo w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu w latach 1974-79. Dyplom w pracowni prof. Tadeusza Brzozowskiego. W latach 1979-85 pracował jako asystent na Wydziale Malarstwa ASP w Krakowie. W latach 1989-93 był członkiem Zarządu Okręgu ZPAP w Krakowie. Współpracuje jako kurator z Galerią Bunkier Sztuki w Krakowie. Członek Stowarzyszenia Fort Sztuki oraz Sekcji Fotografia Nowe Media przy ZPAP. Zajmuje się sztuką nie widząc potrzeby dzielenia jej na dyscypliny.
MALOWIDŁA WODNE
To seria prac, w których maluję wodą na ukształtowanych przez wodę kamieniach. Za pomocą aparatu fotograficznego rejestruję proces wysychania wody czyli zanikania wizerunków. Zdjęcia pokazuję w sekwencjach liniowych.
Paweł Chawinski jest artystą, który od wielu lat zajmuje się domeną rzeczy efemerycznych i nie mniej ulotnych idei. W spektrum jego zainteresowań znajduje się relacja pomiędzy przestrzenią (nie)materialną a sferą obrazów, które mają odbijać bądź odzwierciedlać ludzkie postrzeganie rzeczywistości. Artysta w tym celu zarówno kreuje, jak i rejestruje znalezione na drodze "znaki", które w praktyce artystycznej nabierają charakteru symbolicznego. Stara się on - jak mi się wydaje - odnaleźć w nich ślady tego, co starożytni Grecy określali jako arche - tajemniczą zasadę i praprzyczynę wszelkich bytów materialnych.
Paweł Chawinski w swoich pracach często wykorzystuje już istniejące w naszej cywilizacji archetypy oraz symbole. Dlatego jego realizacje świetnie korespondują z artefaktami społeczności prehistorycznych (np. z malarstwem jaskiniowym czy megalitami) oraz z kulturą świata starożytnego (motywy judeochrześcijańskie). W działalności tej najwyraźniej ujawnia się holistyczne podejście artysty, który całościowo traktuje w równej mierze dzieło co otaczający nas świat natury. Stąd Chawinski nigdy nie musiał dzielić sztuki na dyscypliny, ani też przyporządkowywać obrazów mediom. Wykorzystuje on w swoich realizacjach znalezione na "miejscu" kamienie, drzewa, piasek albo wodę, nadając im rangę oraz funkcję narzędzia i obiektu. Trzeba dodać, że jest w tej artystycznej praktyce wielki szacunek dla przedmiotu - artysta bowiem czerpie z niego ukrytą esencjonalność i technologiczny oraz estetyczny potencjał. W postawie tej można też dostrzec niezwykłą spontaniczność, elastyczność oraz otwartość. Podobnie jak woda, która za każdym razem dostosowuje się do kształtu naczynia, tak Paweł Chawinski wchodzi w związek z przestrzenią oraz jej energią. Bez względu na to, czy są to naskalne rysunki, instalacje z kamieni czy malowidła wodne na kamieniach - wszystkie one unaoczniają proces symbolicznego naznaczania przestrzeni i jednocześnie artykułują problematykę przemijania. Czas i znak stają się w pracach Pawła Chawinskiego wielką metaforą i artystycznym śladem przygodnej obecności człowieka wrzuconego w przestrzeń, która - być może - nie ma końca ani początku...
Roman Lewandowski