Skład Rady Programowej
prof. Mirosław Bałka
Beata Jaworowska
dr hab. Katarzyna Kujawska-Murphy
Marek Kuś
Jolanta Męderowicz
Andrzej Szczepłocki
dr hab. Maria Wrońska
W dniu 15 grudnia 2020 roku Uchwałą Nr 1186/207/20 Zarządu Województwa Pomorskiego Marszałek Województwa Pomorskiego powołał Radę Programową przy Bałtyckiej Galerii Sztuki Współczesnej w Słupsku. W skład Rady wchodzi siedem osób. Do zadań Rady należy opiniowanie programu działalności Bałtyckiej Galerii Sztuki Współczesnej w Słupsku, składanie wniosków do dyrektora w sprawach dotyczących galerii oraz pomoc w poszukiwaniu nowych form wsparcia organizacyjnego, koncepcyjnego i finansowego.
prof. Mirosław Bałka
prof. Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Rzeźbiarz. Zajmuje się również rysunkiem i filmem eksperymentalnym.
W 1985 ukończył Akademię Sztuk Pięknych, gdzie od roku 2011 prowadzi Pracownię Działań Przestrzennych na Wydziale Sztuki Mediów. Otrzymał Stypendium Miesa van der Rohe w Krefeld. Członek Akademie Der Kunste w Berlinie. Brał udział w ważnych wystawach międzynarodowych m.in.: Documenta w Kassel (1992), Biennale w Wenecji (1990, 1993, 2003, 2005, 2013),The Carnegie International w Pittsburgh (1995), Biennale w Sao Paulo (1998), Biennale w Sydney (1992, 2006), Biennale w Santa Fe (2006). W 2009 zrealizował projekt “How It Is” w Turbine Hall, Tate Modern w Londynie. Jest autorem pomnika ofiar katastrofy promu “Estonia” w Sztockholmie (1998). Jego prace znajdują się w ważniejszych kolekcjach muzealnych na świecie m.in.: Tate Modern /Londyn, Van Abbemuseum / Eindhoven, MOCA / Los Angeles, SFOMA / San Francisco, MOMA / Nowy Jork, Hirshhhorn Museum / Waszyngton DC, Art Institute / Chicago, The Carnegie Museum of Art / Pittsburgh, Museu Serralves / Porto, Moderna Museet / Sztockholm, Kiasma / Helsinki, Kroller Muller / Otterlo, The National Museum of Art / Ateny, The National Museum of Art / Osaka, The Israel Museum / Jeruzalem. W Polsce m.in.: Muzeum Sztuki / Łódź, CSW / Warszawa, Zachęta / Warszawa, Muzeum Sztuki Nowoczesnej / Warszawa, Muzeum Narodowe / Wrocław, MOCAK / Kraków.
Beata Jaworowska
przedstawicielka Zarządu Województwa Pomorskiego
dr hab. Katarzyna Kujawska-Marphy
prof. nadzw. UAP w Poznaniu.
Głównym polem badań artystycznych Katarzyny Kujawskiej-Murphy jest przestrzeń i czas w kontekście psychofizjologii postrzegania – co wizualizuje się instalacjami do-przestrzennymi. Artystka eksploruje też społeczne aspekty egzystencji człowieka w psychologii miasta. Bliska jej estetyka modernizmu i konstruktywizmu oraz sztuka video lat 60. i 70. charakteryzuje jej działania rysunkowe, instalacje i filmy. Dużą część artystycznych poszukiwań stanowią autorskie przedsięwzięcia kuratorskie w Polsce i Japonii. Jest absolwentką dwóch uczelni artystycznych: Central Saint Martin College of Art and Design w Londynie (1996), Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu – dziś Uniwersytet Artystyczny UAP, gdzie jest kierownikiem 8. Pracowni Rysunku. Jest profesorem nadzwyczajnym. W 2011 r. otrzymała odznaczenie państwowe: „Zasłużony dla Kultury Polskiej”. Jest laureatką Nagrody Ministra Kultury i Sztuki (Ogólnopolski Przegląd Malarstwa, Promocje’97, Legnica).
Uczestniczyła jako prelegent w wielu sympozjach międzynarodowych, m. in. w Columbia University oraz w School of Visual Arts w Nowym Yorku (w kooperacji z Fundacją), także w Kyoto University w Japonii. Jest kuratorem wielu międzynarodowych projektów, m. in. Regeneracji Poprzez Sztukę Zapomnianych Dzielnic Poznania, festiwali artystycznych we współpracy z ośrodkami w Londynie i Osace. Promuje polską sztukę współczesną podczas wystaw w Contemporary Art Space Osaka w Japonii. Od 2005 r. dokonała stałej wymiany pomiędzy polskim i japońskim środowiskiem artystycznym w Osace w Japonii. Większość przedsięwzięć posiada honorowe patronaty Japońskiej Ambasady w Warszawie oraz Ambasady Rzeczpospolitej Polskiej w Tokio oraz Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, jak i Instytutu Adama Mickiewicza.
Wystawia w Polsce i poza granicami kraju, głównie w Anglii (Londyn), w Japonii (Osaka, Tokio), w Korei Południowej, w Niemczech (Berlin, Hanower, BAUHAUS -Dessau, Wiesbaden), Włochy, Nowy York, USA, Ukraina, Taiwan. Regularnie publikuje i pisze wstępy do katalogów i magazynów artystycznych. Mieszka i pracuje w Poznaniu i Londynie.
Marek Kuś
Artysta, kurator, organizator wystaw. Współzałożyciel Galerii Kronika w Bytomiu, dyrektor Galerii Sztuki Współczesnej BWA w Katowicach.
Studiował w Instytucie Wychowania Plastycznego Uniwersytetu Śląskiego w Cieszynie, gdzie szczególnym autorytetem był dla niego prof. Jerzy Wroński, który znacząco wpłynął na charakter jego twórczości. W swojej działalności artystycznej sięga po różne formy: od performance’u przez rysunek i rzeźbę po instalację i działania w przestrzeni publicznej. W jego pracach obsesyjnie powraca motyw pełzających postaci, wchodzących w silną interakcję z miejscem, w którym są wystawiane.
Wybrane wystawy indywidualne
1985 – Klub Studencki Panopticum, Uniwersytet Śląski, Cieszyn | Panopticum Student Club, University of Silesia, Cieszyn; 1986 – Dworzec pkp, Bielsko-Biała | Railway Station, Bielsko-Biała; Klub Studencki Panopticum, Uniwersytet Śląski, Cieszyn | Panopticum Student Club, University of Silesia, Cieszyn; 1987 – Performance Przeciw zabijaniu dzieci nienarodzonych, Kościół Studencki, Cieszyn ; Filia Uniwersytetu Śląskiego w Cieszynie; 1988 – Prace, Galeria Pisuart, Cieszyn; Galeria Uniwersytecka BWA, Cieszyn [z Piotrem Lutyńskim]; 1990 – BWA, Bytom; Prace, Galeria Dziekanka, Warszawa; 1990 – Trzy prace, Galeria Miejsce, Cieszyn, [kat.]; 1993 –Obiekty, Galeria 6, Gliwice [z Piotrem Lutyńskim]; 1994 – Kolumny [z Piotrem Lutyńskim] Galeria Miejska, Wrocław, [kat.]; 1995 – X, Galeria Kronika, Bytom, [kat.]; 1997 – Performance Zestawianie, Teatr Bukleina, Kraków; 1998 – 14 Tablic, Galeria Biblioteka, Tarnowskie Góry; 1999 – Tablice, Galeria Otwarta, Kraków; 1999 – Prace, Galeria Krytyków Pokaz, Warszawa; 2002 – Galeria Inny Śląsk, Tarnowskie Góry; 2006 – Marek Kuś, bez tytułu i wykład autorski pt. 20 lat pracy nad jednym problemem, Galeria Grafiki Biblioteka Sztuki, Zielona Góra; 2007 – Marek Kuś, rzeźba, Galeria Oranżeria, Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku; 2008 – Marek Kuś, prace, Galeria Kameralna, Słupsk; 2009 – Marek Kuś – rzeźby w przestrzeni miasta, Centrum Aktywności Twórczej, Ustka; 2010 – Maria Wrońska & Marek Kuś, Baszta Czarownic, Słupsk; 2011 – Bożena Biskupska – Marek Kuś, Galeria Fra Angelico, Katowice; 2012 – Obiekty. Stadiony, Galeria Miejska Arsenał, Poznań; Marek Kuś – rzeźby w przestrzeni miasta, w ramach interdyscyplinarnego projektu Miasto – przestrzeń dla sztuki, Park Alojzego Budnioka, Katowice; 2014–15 Marek Kuś, Atelier 34zero Muzeum, Bruksela.
Wybrane wystawy zbiorowe
1984 – Klub Studencki Panopticum, Uniwersytet Śląski, Cieszyn; 1985 – Wystawa prac studentów towarzysząca ekspozycji Jonasza Sterna, Filia Uniwersytetu Śląskiego, Cieszyn; Klub Filmowca, Chybie; 1986 – Baraki [wystawa towarzysząca wystawie Jana Tarasina], Uniwersytet Śląski, Cieszyn; 1989 – Rysunek w piwnicy, Muzeum Miejskie, Cieszyn; 1991 – Karawana, Galeria Działań Plastycznych, Bytom; Galeria Kronika, Bytom, [kat.]; 1992 – Miejsca nie miejsca, Centrum Rzeźby Polskiej, Orońsko, [kat.]; 1993 – V Biennale Sztuki Nowej, Zielona Góra ; 1994 – Pustynna Burza, Galeria Sztuki Współczesnej bwa, Katowice, [kat.]; 1995 – Traum, Parochialkirche, Berlin, [kat.]; Kolekcja letnia, Galeria Kronika, Bytom, Poznań; 1996 – Skąd przychodzisz?, Muzeum Moderneho umenia Andy Warhola, Medzilaborce, Słowacja; Wystawa sztuki współczesnej dla szanownej publiczności, Międzynarodowe Targi Poznańskie, Poznań, [kat.]; Kolekcja letnia, Galeria Kronika, Bytom; 1997 – Kolekcja zimowa, Galeria Kronika, Bytom; Festival via 3, Paryż, [kat.]; Klepsydra, park Tiergarten, Berlin, [kat.]; Festiwal aizu art, college, Japonia, [kat.]; mmac Festiwal in Tokyo, Japonia, [kat.]; 1997 – Galeria Mladych u Dobreho Pastyre, Brno, [kat.]; I Międzynarodowe Spotkania Sztuki, Galeria Sztuki Współczesnej, bwa, Katowice, [kat.]; Prywatne przestrzenie, Galeria Kronika, Bytom, [kat.]; Szpital Miejski, Ostrawa; 1998 – Galeria E. Filly. Usti nad Labem, Czechy; 1999 – W kręgu Kroniki, Galeria Sektor I, Katowice; 2000 – 4. Triennale Grafiki Polskiej, bwa, Katowice, [kat.]; III Międzynarodowe Spotkania Sztuki, bwa, Katowice, [kat.]; 2001 – 4. Triennale Grafiki Polskiej, Muzeum Architektury, Ljubljana; Oblicza Śmierci, bwa, Katowice, [kat.]; 2002 – ArteFakty. 10-lecie Galerii Kronika, Bytom, [kat.] ; 2003 – 5. Triennale Grafiki Polskiej, bwa, Katowice, [kat.]; Cztery Pokoje, Bunkier Sztuki, Kraków; 2004 – 5. Triennale Grafiki Polskiej, Sarajewo, Bośnia i Hercegowina; Triennale Grafiki Polskiej, Miscolc, Węgry; Pokaz 3, Muzeum Górnośląskie, Bytom, [kat.]; V Międzynarodowe Spotkania Sztuki Katowice 2004, Galeria Sztuki Współczesnej, bwa, Katowice; Akademia Sztuk Pięknych, Katowice; Galeria Krzysztofory, Bunkier Sztuki; 2005 – Niosę przed sobą lustro [wystawa poświęcona Andrzejowi Szewczykowi], Galeria Szara, Cieszyn; 2005 – Śląsk Active, Galeria Sztuki Współczesnej bwa, Katowice; Ślady Pamięci, Galeria Sektor I, Katowice; 2006 – Ewokacje matrycy, Otwarta Pracownia, Kraków; Centrum Sztuki Młyn, Mikołów; 2007 – Galeria sztuki współczesnej. Pokaz 3, Muzeum Górnośląskie, Bytom [wystawie towarzyszy książka. Kolekcja współczesnej sztuki Polskiej Muzeum Górnośląskiego w Bytomiu. Katalog nabytków z lat 1990–2002]; 2008 – Medium…Post…Mortem…, Galeria bwa, Zielona Góra; 2009 – Cross over, Kloster Bentlage, Rheine, Niemcy, [kat.]; 2011 – Strach przed ciemnością, wystawa w ramach Biennale Sztuki dla Dziecka, Katowice – realizacja rzeźb w przestrzeni miasta; 2012 – Otwarta pracownia, Centrum Sztuki Galeria el w Elblągu; Otwarta pracownia, Państwowa Galeria Sztuki w Sopocie; 2012–2013 Artyści i ich dzieci. Wystawa rodzinna, Centrum Kultury Katowice im. K. Bochenek i przestrzeń miasta; 2014 – Mistrzowie warsztatu. Polski rysunek współczesny, Galeria Bielska bwa, Bielsko-Biała; 2015 – Otwarta pracownia 1995–2015, Galeria Otwarta Pracownia, Kraków; 2016 – Wewnętrzne sprawy, Galeria Arka Wilno; Rysa na powiece, Galeria Sztuki Współczesnej bwa, Katowice; Sanatorium, Szpital Kolejowy na ulicy Lea 44, Kraków; 44 Lea Street.
Jolanta Męderowicz
historyczka sztuki.
Absolwentka Wydziału Historii Sztuki Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Od 2013 r. studia doktoranckie w Instytucie Historii Sztuki (Katedra Historii Sztuki Nowoczesnej i Współczesnej) KUL Jana Pawła II. Od 1988 r. kuratorka kilkudziesięciu wystaw (w: Polsce, Anglii, Niemczech, Francji), autorka tekstów (publikacje m.in. w: „Exit”, „Guardian”, „Sztuka.pl”, „Rzeźba” CRP Orońsko, Zeszyty Naukowe KUL) oraz wykładów z zakresu teorii i krytyki sztuki ((UH England, WSEI, KUL). Zajmuje się tematyką sztuki awangard XX w., neoawangardy w Polsce, fotografii, kolekcji sztuki współczesnej, rynku i kultury. Miłośniczka muzyki klasycznej, eksperymentalnej i jazzu. Od 1990 r. uczestniczka konferencji naukowych w kraju i za granicą. Zatrudniona: 1988-2010 w Galerii Biura Wystaw Artystycznych w Lublinie (kurator programu Galerii Grodzkiej 1989-1994; kierownik Działu Realizacji Wystaw 1997–2004; kierownik Działu Wydawnictw i Dokumentacji Sztuki 2008-2010), od 2010 specjalista d/s kolekcji w Galerii Labirynt. W latach 2001-2003 była wykładowczynią na kierunku wiedza o kulturze w Wyższej Szkole Ekonomii i Innowacji OIC Poland w Lublinie. Od 2015 r. prowadziła zajęcia na temat rynku i kultury na specjalizacji antropologiczno-kulturowej Filologii Polskiej KUL JP II. . Członkini: Rady Fundacji Sztuki Współczesnej „In situ” (od 2005 r., tamże kuratorka wystaw i festiwali sztuki) oraz Lubelskiego Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych (wiceprezeska 2006-2010, następnie członkini Zarządu), gdzie współtworzy program i kolekcję sztuki współczesnej. Autorka programów badawczych, ostatnio m.in.: 2011 – Meta-Weiss/Meta biel (Freies Museum Berlin) w ramach programu kulturalnego Prezydencji Polski w UE; 2013– Kim jest sztuka, w ramach stypendium twórczego Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Andrzej Szczepłocki
dr hab. Maria Wrońska
Katedra Mediacji Sztuki, Wydział Malarstwa i Rzeźby, Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu.
1993 – dyplom w zakresie rzeźby w pracowni prof. Leona Podsiadłego w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych (obecnie Akademii Sztuk Pięknych im Eugeniusza Gepperta) we Wrocławiu 2002 – przewód doktorski na temat ,,Doświadczanie przestrzeni” zrealizowany pod opieką artystyczną profesora Alojzego Gryta. Autorka wielu wystaw indywidualnych i uczestniczka ważnych wystaw zbiorowych w kraju i za granicą od 1992 roku związana jest pracą dydaktyczną z macierzystą Uczelnią. W latach 1992 – 1995 była asystentką Profesora Alojzego Gryta w pracowni rzeźby Wydziału Ceramiki i Szkła. Od 1995 – 2007 roku pracowała pod kierunkiem Waldemara Szmatuły w tej samej pracowni. Od 2007 roku do chwili obecnej uczestniczy w procesie dydaktycznym Wydziału Malarstwa i Rzeźby gdzie od 2012 roku prowadzi Rzeźbę i Studium Relacji Przestrzennych dla studentów Mediacji Sztuki. W latach 2002- 2007 kierowała Katedrą Ogólnoplastyczną na Wydziale Ceramiki i Szkła, a od 2007 – 2012 roku, Katedrą Edukacji Artystycznej, którą organizowała od podstaw według własnego, autorskiego programu, doprowadzając do przekształcenia nazwy kierunku w 2012 roku na Mediację Sztuki. Ten nowy na gruncie polskim kierunek studiów kształcący Mediatorów Sztuki specjalizuje się w Krytyce Artystycznej i Kuratorstwie Wystaw. Nie mniej sylwetka jego absolwenta łącząca w sobie osobowość artysty i intelekt teoretyka, docierająca do aktualnych problemów społecznych i najnowszych zjawisk artystycznych, została wypracowana na bazie wnikliwej obserwacji działań Bałtyckiej Galerii Sztuki Współczesnej w Słupsku, kierowanej przez Dyrektor Edytę Wolską. Tutaj bowiem ,,na przestrzeni lat 2009 – 2013 Maria Wrońska realizowała rezydencki projekt artystyczny, którego założeniem była idea przebywania i readaptacji miejsca. W jego ramach artystka zaprezentowała cztery wystawy” , oraz czynnie uczestniczyła w projektach artystycznych inicjowanych przez BGSW. Za niewątpliwy sukces uznaje włączenie w pole opracowywanej przez siebie dydaktyki współpracy z tak znaczącymi instytucjami jak Wro Center i MWW we Wrocławiu z ich liderami Piotrem Krajewskim i Dorotą Monkiewicz. Uruchomienie Otwartej Pracowni i Pracowni Gościnnej zaowocowało współpracą z artystami światowej rangi. Do nich należą Milan Kohout i Adina Bar-on. Zorganizowanie we Wrocławiu w ramach programu ,Visiting Professor”pobytu Adiny Baron – wybitnej artystki sztuki performance i profesora Bezalel Academy of Fine Arts and Design w Jerozolimie zaowocowało włączeniem wrocławskiej ASP do polsko–izraelskiego projektu Aesthetics and Bias. Uczestnictwo w trwającym od 2012 roku projekcie, bazującym na współpracy między Akademiami Sztuk Pięknych w Jerozolimie, Warszawie, Krakowie, Poznaniu i Wrocławiu przynosi efekty w postaci poważnych międzynarodowych konferencji, wystaw, sympozjów.
Niezwykle ważnym dla jej rozwoju jest kontakt z profesor Yael Navaro-Yushin, wybitnym antropologiem z University of Cambridge, z którą odbyła wyprawę na Musa Dagh w Turcji, w ramach The REMNANTS projekt Division of Social Antropology, University of Cambridge i, na zaproszenie której mogła uczestniczyć w Międzynarodowej konferencji naukowej REVERBERATIONS; Violence Across Time end Space, zorganizowanej w dniach od 26- 28 marca 2015 roku w Galata Grek School w Istanbule przez University of Cambridge.
Od pięciu lat pilotuje projekt naukowo – badawczy pt. ARENA Jerzego Beresia dotyczący Żywego Pomnika, dzieła zadedykowanego historii losów Wrocławian i jego recepcji we współczesności. Kontakt z wielością postaw twórczych, czynne zaangażowanie w proces kreacji, nie tylko własny ale i twórców najmłodszego pokolenia z uszanowaniem postaw dojrzałych, współpraca z artystami z międzynarodowej grupy Cekmece, umożliwiają jej sprawne poruszanie się w problemach sztuki współczesnej.